ΕΝ ΔΕ ΑΠΟΛΛΩΝ
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ
Το δ' ΕΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ, πλήθους Αποφάσσει και δι'Απλότητα Της Μονάδος
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ
Α - Πολλών
ΑΠΟΛΛΩΝ = Άρνησις των πολλών - πλήθους
Δι'αυτό και ΑΠΡΟΣΜΕΙΚΤΟΣ
<Ουκούν ΕΝ τε ΕΙναι και Άκρατον Αεί τώ ΑΦΘΑΡΤΩι και ΚΑΘΑΡΩι προσήκει>
Επομένως αρμόζει ΕΙς Το ΕΝ το Απρόσμεικτον, να Συνευρίσκεται ΑΕΙΠΟΤΕ Μέτα Του Αφθάρτου και Του Καθαρού
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ
Και γι 'αυτό το Ιερατικόν:
ΣΥ ΕΙ ΕΝ!
κατέστη απλώς:
ΑΠΟΛΛΟΝ ΕΙ!
Για τους Αζτέκας ο ηλιακός λόγος ηταν ο εσταυρωμένος Quetzalcoatl που συμβολίζει τον θάνατο, την αρχή και το τέλος, τα Α και το Ω, όπως και στα ταρο η 13η κάρτα είναι ο θάνατος.
Χριστός = 1480 = 13
=
ΠΥΡ = 580 = 13
«εκ του πυρός πάντα και εις πυρ τελευτά»
¨Ηράκλειτος¨
ΠΥΡ = 580 = 13
ΛΟΓΟΣ = 373 = 13
ΣΥ ΕΙ ΕΝ = 670 = 13
ΦΑΝΑΙΟΣ = 832 = 13
ΑΠΟΛΛΟΝ ΕΙ = 346 = 13
ΠΥΘΙΟΣ = 769 = 13
ΕΞΗΝΤΑΕΝΝΕΑ = 535 = 13
ΕΝΕΝΗΝΤΑΕΝΝΕΑ = 580 = 13
=
Απολλυμί = 661 = 13
Το Επίθετό του Απολλύων, προέρχεται από το απόλλυμι που έχει σχέση με την καταστροφη, την απώλεια, τον χαμό . . .
Από Κρατύλο:
ΣΩ.: Θα προσπαθήσω να σου εξηγήσω τι νομίζω. Δεν υπάρχει άλλο όνομα το οποίο, ενώ είναι μόνο ένα να ένωσε τέσσερις ιδιότητες που έχει αυτός ο θεός, ώστε να τις περιέχει όλες και να δηλώνει κατά ορισμένο τρόπο τη μουσική, τη μαντική, την ιατρική και την τοξευτική.
ΕΡΜ.: Λέγε λοιπόν. Μου παρουσιάζεις άλλωστε όνομα παράδοξο.
ΣΩ.: Είναι όμως αρμονικό, καθώς και ο θεός είναι μουσικός. Κατ' αρχάς δηλαδή η κάθαρση και οι καθαρμοί που τελούνται σύμφωνα με την ιατρική και τη μαντική, και όσα γίνονται με ιατρικά φάρμακα και με μαντικά θειαφίσματα, και τα λουτρά σε ανάλογες περιστάσεις και τα ραντίσματα, όλα τούτα μια δυνατότητα έχουν, ν' αποδώσουν τον άνθρωπο καθαρό κατά το σώμα και κατά την ψυχή. Ή όχι;
ΕΡΜ.: Ασφαλώς.
ΣΩ.: Λοιπόν αυτός δεν είναι ο θεός που καθαρίζει και που λούζει και απαλλάσσει από τα κακά αυτά;
ΕΡΜ.: Βεβαίως.
ΣΩ.: Επειδή λοιπόν απαλλάσσει και καθαρίζει, θεωρούμενος γιατρός των τέτοιου είδους κακών, θα μπορούσε να ονομάζεται "Απολούων". Σύμφωνα με τη μαντική και την αλήθεια και το απλό (ενιαίο) αυτά άλλωστε ταυτίζονται - θα ήταν σωστό να ονομάζεται όπως τον ονομάζουν οι Θεσσαλοί. "Άπλουν" δηλαδή ονομάζουν τον θεό αυτόν οι Θεσσαλοί. Επειδή μάλιστα είναι ικανότατος στις βολές, "Αειβάλλων" είναι (ρίχνει συνεχώς τα βέλη του τόξου). Για τη μουσική, θα πρέπει να σκεφτούμε ότι το άλφα μερικές φορές σημαίνει το "ομού". Έτσι και εδώ σημαίνει την "ομού πόλησιν" (κοινή περιστροφή) γύρω από τον ουρανό, που ονομάζεται "πόλοι" και στην αρμονία του άσματος, που ονομάζεται συμφωνία, γιατί όλα αυτά, όπως λένε οι ειδικοί στη μουσική και την αστρονομία, σύμφωνα με κάποια αρμονία "πολεί άμα πάντα" (περιστρέφονται όλα ταυτόχρονα). Αυτός ο θεός επιβλέπει την αρμονική κίνηση "ομοπολών" (κινώντας ταυτόχρονα) όλα, και τα θεϊκά και τα ανθρώπινα. Και "ομοπολών" = Απόλων. Όμως ο ονοματοθέτης για να μην δημιουργηθεί η κακή λέξη Απόλων (= από το ρήμα απόλλυμι = καταστρέφω, μετοχή μέλλοντα = απολών) πρόσθεσε και το δεύτερο λ και έτσι δημιουργήθηκε το "Απόλλων".
Αποκάλυψις Ιωάννου 9:11
«έχουν βασιλιά τον αγγέλλον της αβύσσου και το όνομα αυτού στα εβραϊκά Αββαδων και στα ελληνικά Απολλυων»
Ο Αββαδών, ο άγγελος της αβύσσου που στα εβραϊκά σημαίνει καταστροφέας, αυτός που έχει τα κλειδιά της αβύσσου σύμφωνα με την αποκάλυψη, αυτός ηγείται του στρατού τον ακρίδων, οι περισσότεροι μελετητές ταυτίζουν τον Απολλύων με τον αντίχριστο και άλλοι με τον Χριστό. Για μένα είναι ένα και το αυτό.
Α'ΚΟΡ α.18
Διότι ο λόγος του σταυρού εις μεν τους απολλυμένους είναι μωρία, εις ημάς δε τους σωζομένους είναι δύναμις Θεού.
Οι Εβραίοι απεικονίζουν τον μαύρο ήλιο με τον κύβο του Μέτατρον, όπου είναι οι δώδεκα διαστάσεις, οι οποίες εκπορεύονται απο τον ηλιακό λόγο που βρίσκεται στο κέντρο.
