Αποκάλυψις Κεφ. 3
7. Ταύτα λέγει ο άγιος, ο αληθινός, ο έχων το κλειδίον του Δαβίδ, όστις ανοίγει και ουδείς κλείει, και κλείει και ουδείς ανοίγει·
Ανοίγει πύλες λέει, που κανείς δεν μπορεί να κλείσει και κλείνει πύλες που ουδείς μπορεί να ανοίξει.
Interesting.
8. Εξεύρω τα έργα σου· ιδού, έθεσα ενώπιόν σου θύραν ανεωγμένην, και ουδείς δύναται να κλείση αυτήν· διότι έχεις μικράν δύναμιν και εφύλαξας τον λόγον μου και δεν ηρνήθης το όνομά μου.
Έχεις μικρή δύναμη ρε γλοιώδη τύπε, για αυτό και φύλαξες τον λόγο μου και δεν αρνήθηκες το όνομα μου και κράτησες ανοιχτή την πύλη, που εγώ έθεσα ενώπιον σου. Γνώριζα εξ αρχής ποιός είσαι, εξεύρω τα έργα σου, άχρηστο δίποδο μίασμα.
9. Ιδού, θέλω κάμει τους εκ της συναγωγής του Σατανά
Εγώ θα τους ρίξω στην συναγωγή του Σατανά. Εδώ να ανοίξω μια πύλη(εγώ δηλ. όχι ο θεός), περι του Σατανά, που είναι όργανο του θεού και ΟΧΙ εχθρός του, όπως λένε διάφοροι θρησκευόμενοι και άλλοι παπάρες.
10. Επειδή εφύλαξας τον λόγον της υπομονής μου, και εγώ θέλω σε φυλάξει εκ της ώρας του πειρασμού, ήτις μέλλει να έλθη επί της οικουμένης όλης, διά να δοκιμάση τους κατοικούντας επί της γης.
Θα έρθει λέει ο πειρασμός, για να δοκιμάσει όλη την οικουμένη και όλους τους κατοίκους της γης. Δηλαδή ρε γλοιώδη δίποδα μιάσματα, ΕΓΩ θα σας δέσω και ΕΓΩ θα σας λύσω, για να σας δοκιμάσω, αν αξίζετε έστω για να σας φτύσω.
Interesting.
12. Όστις νικά, θέλω κάμει αυτόν στύλον εν τω ναώ του Θεού μου, και δεν θέλει εξέλθει πλέον έξω, και θέλω γράψει επ' αυτόν το όνομα του Θεού μου και το όνομα της πόλεως του Θεού μου, της νέας Ιερουσαλήμ, ήτις καταβαίνει εκ του ουρανού από του Θεού μου, και το όνομά μου το νέον.
Το όνομα μου το νέον;
Interesting
15. Εξεύρω τα έργα σου, ότι ούτε ψυχρός είσαι ούτε ζεστός· είθε να ήσο ψυχρός ή ζεστός·
16. ούτως, επειδή είσαι χλιαρός και ούτε ψυχρός ούτε ζεστός, μέλλω να σε εξεμέσω εκ του στόματός μου.
Με το ζεστός μπορεί κάποιος να καταλάβει τι ενοεί εδώ ο ποιητής.
But what about the cold ones;
Interesting.
17. Διότι λέγεις ότι πλούσιος είμαι και επλούτησα και δεν έχω χρείαν ουδενός, και δεν εξεύρεις ότι συ είσαι ο ταλαίπωρος και ελεεινός και πτωχός και τυφλός και γυμνός·
Ρε ταλαίπωρε καραγκιόζη, που νομίζεις ότι είσαι κάποιος, επειδή έχεις πόρους και επειδή μπορείς να κλάνεις με τον άχρηστο εγκέφαλο σου. Είσαι ενας ελεεινός καραγκιόζης, που μου προκαλείς θλίψη, όταν ταΐζεις τον άχρηστο εαυτό σου, με την ψευδαίσθηση ότι έχεις μια ιδιαίτερη φρόνηση και οτι δεν χρειάζεσαι κανένα.
Γι' αυτό πρέπει ν' ακολουθήσουμε τον κοινό λόγο, γιατί το κοινό είναι συμπαντικό. Ενώ όμως ο λόγος είναι κοινός, οι πολλοί ζουν σαν να έχουν μια ιδιαίτερη φρόνηση.Ηράκλειτος.
18. συμβουλεύω σε να αγοράσης παρ' εμού χρυσίον δεδοκιμασμένον εκ πυρός διά να πλουτήσης, και ιμάτια λευκά διά να ενδυθής και να μη φανερωθή η αισχύνη της γυμνότητός σου, και χρίσον τους οφθαλμούς σου με κολλούριον διά να βλέπης.
Σε συμβουλεύω ρε γελοίο απόβρασμα, να αγοράσεις απο εμένα χρυσό δοκιμασμένο εκ πυρός για να πλουτήσεις, και ρούχα λευκά για να ντυθείς, για να μην φανερωθεί το αίσχος της γύμνιας σου. Ρε κατακαημένε τυφλέ, θα σου δανείσω ακόμα και φακούς για να βλέπεις.
19. Εγώ όσους αγαπώ, ελέγχω και παιδεύω· γενού λοιπόν ζηλωτής και μετανόησον.
Παθιάσου λοιπόν με το είδωλο μου και έλα να σε παιδεύσω, έλα να σου βγάλω την πίστη για να μετανοήσεις, γελοίε καραγκιόζη, που δεν ξέρεις τι σου γίνεται και παριστάνεις τον όμορφο.
20. Ιδού, ίσταμαι εις την θύραν και κρούω· εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, θέλω εισέλθει προς αυτόν και θέλω δειπνήσει μετ' αυτού και αυτός μετ' εμού.
No comments.
