ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου, ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστίν· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ ἑξακόσιοι ἑξήκοντα ἕξΣτις αγγλικές μεταφράσεις της Βίβλου το ψηφισάτω γίνεται count
Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014
Vote for 666?
Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011
Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010
Εliphas Levi
Η Χριστιανική και Καθολική θρησκεία είναι πράγματι η νόμιμη θυγατέρα του Ιησού, του βασιλιά των μάγων. Η λατρεία της δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η Υψηλή Μαγέια υποκείμενη στους νόμους της ιεραρχίας, που είναι απαραίτητη, ώστε να γίνει λογική και αποτελεσματική.
Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010
ΤΑ ΑΡΠΑΚΤΙΚΑ > ΣΚΙΕΣ - CARLOS CASTANEDA
...Τι είναι αυτό, δον Χουάν, ρώτησα. Βλέπω παντού γύρω μου σκιές, σκιές που ξεγλιστρούν.
Α, είναι το σύμπαν στην ολότητά του, απάντησε. Ασύγκριτο, μη γραμμικό, πέρα από το βασίλειο της σύνταξης. Οι σαμάνοι του αρχαίου Μεξικού ήταν οι πρώτοι που διέκριναν αυτές τις φευγαλέες σκιές, κι έτσι παρακολούθησαν τις κινήσεις τους. Τις είδαν όπως τις βλέπεις κι εσύ, και τις είδαν επίσης σαν ενέργεια που ρέει στο σύμπαν. Και ανακάλυψαν κάτι υπερβατικό.
Σώπασε και με κοίταξε. Οι παύσεις του ήταν πολύ καίριες. Σώπαινε πάντα όταν εγώ ένιωθα να κρέμομαι από μια κλωστή. Τι ανακάλυψαν δον Χουάν; τον ρώτησα.
Ανακάλυψαν πως έχουμε έναν ισόβιο σύντροφο, απάντησε με όση σαφήνεια μπορούσε. Ενα αρπακτικό, που ανέβηκε από τα βάθη του κόσμου και πήρε τον έλεγχο της ζωής μας. Τα ανθρώπινα όντα είναι αιχμάλωτοί του. Τούτο το αρπακτικό, που είναι πολλοί άρπαγες μαζί, είναι κύριος και αφέντης μας. Μας έκανε υπάκουους, αβοήθητους. Οταν πάμε να διαμαρτυρηθούμε, καταπνίγει τις διαμαρτυρίες μας. Κι όταν θελήσουμε να δράσουμε ανεξάρτητα, απαιτεί να μη δράσουμε καθόλου.
...Το γυροφέρνω τόση ώρα για να σου πω ότι κάτι μας κρατά αιχμαλώτους. Κι είμαστε όντως αιχμάλωτοι, δεσμώτες! Αυτό ήταν ένα ενεργειακό γεγονός για τους σαμάνους του Μεξικού.
Και γιατί μας κυρίευσε αυτό το αρπακτικό με τον τρόπο που μου περιγράφεις δον Χουάν; τον ρώτησα. Κάποια λογική εξήγηση πρέπει να υπάρχει.
Υπάρχει μια εξήγηση, μου αποκρίθηκε τότε σοβαρά. Και είναι η απλούστερη εξήγηση στον κόσμο. Αυτές οι οντότητες μας κυρίευσαν επειδή είμαστε η τροφή τους και μας απομυζούν ανελέητα γιατί είμαστε τα μέσα συντήρησής τους. Κι όπως εμείς εκτρέφουμε κοτόπουλα σε ορνιθοτροφεία, έτσι και τα αρπακτικά εκτρέφουν εμάς σε ανθρωποτροφεία. Ετσι έχουν πάντα άφθονο φαγητό.
Οχι, όχι, όχι, άκουσα τον εαυτό μου να κραυγάζει. Είναι παράλογο δον Χουάν. Είναι τερατώδες αυτό που λες. Απλώς δεν μπορεί να 'ναι αλήθεια, για τους μάγους τους κοινούς ανθρώπους ή οποιονδήποτε άλλο!
Γιατί όχι; έκανε ήρεμα ο δον Χουάν. Γιατί όχι; επειδή σε εξοργίζει;
Ναι, με εξοργίζει! απάντησα αμέσως. Αυτοί οι ισχυρισμοί είναι τερατώδεις!
Καλά, μου είπε, όμως δεν τα άκουσες όλα ακόμη. Περίμενε λίγο, να δεις πως θα νιώσεις. Θα σε βομβαρδίσω. Θα κάνω δηλαδή στο μυαλό σου τρομακτικές επιθέσεις, ασύλληπτες εφόδους. Και μη θαρρείς πως μπορείς να σηκωθείς και να φύγεις, γιατί είσαι εγκλωβισμένος. Οχι γιατί σε κρατάω εγώ αιχμάλωτο, αλλά επειδή υπάρχει κάτι μέσα σου που θα σε εμποδίσει να φύγεις, ενώ ένα άλλο κομμάτι σου θα γίνει αληθινά έξω φρενών. Γι αυτό, θωράκισε τον εαυτό σου.
Κάνω έκκληση στο αναλυτικό σου μυαλό, είπε ο δον Χουάν. Σκέψου για μια στιγμή και πες μου: Πως εξηγείς την αντίφαση ανάμεσα στη νοημοσύνη του ανθρώπου που μηχανεύεται, οργανώνει και κατασκευάζει και την ηλιθιότητα των συστημάων των πεποιθήσεων και δοξασιών του ή την ηλιθιότητα της αντιφατικής συμπεριφοράς του; Οι μάγοι πιστεύουν ότι τα αρπακτικά μας έχουν δώσει τα συστήματα πεποιθήσεων που ασπαζόμαστε, τις ιδέες μας για το καλό και το κακό, τα κοινωνικά μας ήθη. Τα αρπακτικά είναι που δημιούργησαν τις ελπίδες τις προσδοκίες μας, το όραμα της επιτυχίας, τον εφιάλτη της αποτυχίας. Αυτά τα αρπακτικά μας έδωσαν την πλεονεξία, την απληστία και τη δειλία μας. Είναι τα αρπακτικά αυτά που μας κάνουν αυτάρεσκους, κοινότοπους και εγωπαθείς.
Μα πως μπορούν να τα κάνουν όλα αυτά, δον Χουάν; τον ρώτησα, ενώ τα λόγια του μ' είχαν θυμώσει ακόμη περισσότερο. Τι κάνουν δηλαδή; Τα ψιθυρίζουν στ' αυτί μας όλα αυτά όταν κοιμόμαστε;
Οχι δεν το κάνουν έτσι. Αυτό είναι βλακώδες! Απάντησε χαμογελώντας ο δον Χουάν. Είναι απείρως πιο ικανά και συγκροτημένα. Για να μας κρατούν υπάκουους, μειλίχιους κι ανίσχυρους, τα αρπακτικά χρησιμοποιούν ένα καταπληκτικό τέχνασμα – καταπληκτικό από άποψη στρατηγικής φυσικά. Είναι ένα φρικτό τέχνασμα για όσους το υφίστανται. Μας έδωσαν το μυαλό τους! Μ' άκουσες; Τα αρπακτικά μας έδωσαν το μυαλό τους, που έγινε και δικό μας. Το μυαλό των αρπακτικών είναι ταραγμένο, αντιφατικό, σκυθρωπό, πλημμυρισμένο από το φόβο μην αποκαλυφθεί από στιγμή σε στιγμή.
Ξέρω πως μολονότι δεν πείνασες ποτέ, συνέχισε, ανησυχείς για το πως θα εξασφαλίσεις την τροφή σου, κάτι που δεν είναι παρά η ανησυχία του αρπακτικού που φοβάται μήπως ανά πάσα στιγμή αποκαλυφθεί το τέχνασμά του και του αρνηθούν την τροφή που έχει τόση ανάγκη. Μέσω του ανθρωπίνου νου, που άλλωστε είναι ο δικός τους νους, τα αρπακτικά εισάγουν στη ζωή των ανθρώπινων όντων οτιδήποτε τα εξυπηρετεί. Με τον τρόπο αυτό κατορθώνουν να αποκτήσουν λίγη ασφάλεια, που λειτουργεί σαν ασπίδα απέναντι στο φόβο τους.
Δεν είναι ότι δεν μπορώ να δεχτώ τη φαινομενική αξία όσων λες δον Χουάν, είπα. Θα μπορούσα, αλλά υπάρχει κάτι τόσο αηδιαστικό σ' αυτό τον ισχυρισμό, που με απωθεί και με αναγκάζει να κρατήσω αντίθετη στάση, να επιχειρήσω να σε αντικρόυσω. Αν είναι αλήθεια πως μας τρώνε πως το κάνουν;
Μου εξήγησε ότι οι μάγοι βλέπουν τα ανθρώπινα όντα σαν παράξενες, φωτεινές σφαίρες ενέργειας, που καλύπτονται ολόκληρες από ένα λαμπερό περίβλημα, κάτι σαν λούστρο, σαν επίχρισμα, ένα κάλυμμα που εφαρμόζει σφιχτά στο κουκούλι της ενέργειάς τους. Συνέχισε λέγοντας πως αυτό το λαμπερό περίβλημα της επίγνωσης είναι που καταναλώνουν τα αρπακτικά, και πως όταν ένα ανθρώποινο ον φτάσει στην ενηλικίωση, το μόνο που απομένει από αυτό το λαμπερό περίβλημα της επίγνωσης είναι μια στενή λωρίδα που φτάνει από το έδαφος ως τις άκρες των δαχτύλων των ποδιών. Αυτή η λωρίδα επιτρέπει στην ανθρωπότητα να επιζήσει, μόλις και μετά βίας.
Σαν να 'βλεπα όνειρο, άκουσα τον δον Χουάν Μάτους να μου εξηγεί ότι, απ' όσο ήξερε, ο άνθρωπος είναι το μοναδικό είδος που διαθέτει το λαμπερό περίβλημα της επίγνωσης έξω από το φωτεινό του κουκούλι. Γίνεται επομένως εύκολο θύμα μιας διαφορετικής επίγνωσης όπως είναι η σκλήρή επίγνωση του αρπακτικού.
Στη συνέχεια έκανε την πιο δυσοίωνη δήλωση που είχα ακούσει ποτέ από τα χείλη του. Μου είπε ότι αυτή η στενή λωρίδα επίγνωσης αποτελεί τον πυρήνα της αυτοανάκλασης, όπου εγκλωβίζεται αμετάκλητα ο άνθρωπος. Με τον επιδέξιο χειρισμό της αυτοανάκλασης, της μοναδικής λάμψης επίγνωσης που αφήνουν στον άνθρωπο τα αρπακτικά δημιουργούν αναλαμπές επίγνωσης, τις οποίες στη συνέχεια καταναλώνουν με αδίστακτο, ληστρικό τρόπο. Μας φορτώνουν με ανόητα προβλήματα που αναγκάζουν εκείνες τις αναλαμπές επίγνωσης να γεννηθούν, και κατορθώνουν μ' αυτό τον τρόπο να μας κρατούν ζωντανούς, ώστε να μπορούν να τρέφονται από την ενεργειακή αναλαμπή των ψευδοανησυχιών μας.
Τον ρώτησα: γιατί οι σαμάνοι του αρχαίου Μεξικού, όπως και όλοι οι σύγχρονοι σαμάνοι, μολονότι βλέπουν τα αρπακτικά δεν κάνουν τίποτα γι' αυτό;
Δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσαμε να κάνουμε γι' αυτό εσύ ή εγώ, μου απάντησε θλιμμένα. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αποκτήσουμε αυτοπειθαρχία και να τη φτάσουμε σ' ένα σημείο όπου δε θα μπορούν να μας αγγίξουν.
...Οι σαμάνοι του αρχαίου Μεξικού είδαν τα αρπακτικά. Τα ονόμασαν ιπτάμενους επειδή κάνουν βουτιές στον αέρα. Δεν είναι όμορφο θέαμα. Μεγάλες, αδιαπέραστες σκιές που σκίζουν τον αέρα. Μετά προσγειώνονται βαριά στο έδαφος. Οι σαμάνοι προβληματίστηκαν πολύ για το πότε εμφανίστηκαν στη γη. Είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος ήταν κάποτε ένα τέλειο ον, ικανό να επιτελέσει με θαυμαστη διαορατικότητα άθλους επίγνωσης που στις μέρες μας έχουν τη μορφή μύθων και θρύλων. Κι έπειτα όλα χάθηκαν κι έχουμε τώρα έναν άνθρωπο σε καταστολή.
Τι λες τώρα, δον Χουάν; τον ρώτησα άψυχα.
Αυτό που λέω είναι πως δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε κάποια συνηθισμένα αρπακτικά. Είναι πολύ έξυπνα, πολύ συγκροτημένα. Χρησιμοποιούν πολύ μεθοδικά το σύστημα που θα μας εξουδετερώσει. Ο άνθρωπος, το μαγικό ον που προορίζεται να γίνει, παύει να είναι πλάσμα μαγικό. Δεν είναι παρά ένα κομμάτι κρέας. Δεν υπάρχουν πια άλλα όνειρα γι' αυτόν, πέρα από τα όνειρα ενός ζώου αναθρεμμένου για να γίνει κάποτε ένα κομμάτι κρέας: κοινότοπα, συμβατικά, ηλίθια...
Α, είναι το σύμπαν στην ολότητά του, απάντησε. Ασύγκριτο, μη γραμμικό, πέρα από το βασίλειο της σύνταξης. Οι σαμάνοι του αρχαίου Μεξικού ήταν οι πρώτοι που διέκριναν αυτές τις φευγαλέες σκιές, κι έτσι παρακολούθησαν τις κινήσεις τους. Τις είδαν όπως τις βλέπεις κι εσύ, και τις είδαν επίσης σαν ενέργεια που ρέει στο σύμπαν. Και ανακάλυψαν κάτι υπερβατικό.
Σώπασε και με κοίταξε. Οι παύσεις του ήταν πολύ καίριες. Σώπαινε πάντα όταν εγώ ένιωθα να κρέμομαι από μια κλωστή. Τι ανακάλυψαν δον Χουάν; τον ρώτησα.
Ανακάλυψαν πως έχουμε έναν ισόβιο σύντροφο, απάντησε με όση σαφήνεια μπορούσε. Ενα αρπακτικό, που ανέβηκε από τα βάθη του κόσμου και πήρε τον έλεγχο της ζωής μας. Τα ανθρώπινα όντα είναι αιχμάλωτοί του. Τούτο το αρπακτικό, που είναι πολλοί άρπαγες μαζί, είναι κύριος και αφέντης μας. Μας έκανε υπάκουους, αβοήθητους. Οταν πάμε να διαμαρτυρηθούμε, καταπνίγει τις διαμαρτυρίες μας. Κι όταν θελήσουμε να δράσουμε ανεξάρτητα, απαιτεί να μη δράσουμε καθόλου.
...Το γυροφέρνω τόση ώρα για να σου πω ότι κάτι μας κρατά αιχμαλώτους. Κι είμαστε όντως αιχμάλωτοι, δεσμώτες! Αυτό ήταν ένα ενεργειακό γεγονός για τους σαμάνους του Μεξικού.
Και γιατί μας κυρίευσε αυτό το αρπακτικό με τον τρόπο που μου περιγράφεις δον Χουάν; τον ρώτησα. Κάποια λογική εξήγηση πρέπει να υπάρχει.
Υπάρχει μια εξήγηση, μου αποκρίθηκε τότε σοβαρά. Και είναι η απλούστερη εξήγηση στον κόσμο. Αυτές οι οντότητες μας κυρίευσαν επειδή είμαστε η τροφή τους και μας απομυζούν ανελέητα γιατί είμαστε τα μέσα συντήρησής τους. Κι όπως εμείς εκτρέφουμε κοτόπουλα σε ορνιθοτροφεία, έτσι και τα αρπακτικά εκτρέφουν εμάς σε ανθρωποτροφεία. Ετσι έχουν πάντα άφθονο φαγητό.
Οχι, όχι, όχι, άκουσα τον εαυτό μου να κραυγάζει. Είναι παράλογο δον Χουάν. Είναι τερατώδες αυτό που λες. Απλώς δεν μπορεί να 'ναι αλήθεια, για τους μάγους τους κοινούς ανθρώπους ή οποιονδήποτε άλλο!
Γιατί όχι; έκανε ήρεμα ο δον Χουάν. Γιατί όχι; επειδή σε εξοργίζει;
Ναι, με εξοργίζει! απάντησα αμέσως. Αυτοί οι ισχυρισμοί είναι τερατώδεις!
Καλά, μου είπε, όμως δεν τα άκουσες όλα ακόμη. Περίμενε λίγο, να δεις πως θα νιώσεις. Θα σε βομβαρδίσω. Θα κάνω δηλαδή στο μυαλό σου τρομακτικές επιθέσεις, ασύλληπτες εφόδους. Και μη θαρρείς πως μπορείς να σηκωθείς και να φύγεις, γιατί είσαι εγκλωβισμένος. Οχι γιατί σε κρατάω εγώ αιχμάλωτο, αλλά επειδή υπάρχει κάτι μέσα σου που θα σε εμποδίσει να φύγεις, ενώ ένα άλλο κομμάτι σου θα γίνει αληθινά έξω φρενών. Γι αυτό, θωράκισε τον εαυτό σου.
Κάνω έκκληση στο αναλυτικό σου μυαλό, είπε ο δον Χουάν. Σκέψου για μια στιγμή και πες μου: Πως εξηγείς την αντίφαση ανάμεσα στη νοημοσύνη του ανθρώπου που μηχανεύεται, οργανώνει και κατασκευάζει και την ηλιθιότητα των συστημάων των πεποιθήσεων και δοξασιών του ή την ηλιθιότητα της αντιφατικής συμπεριφοράς του; Οι μάγοι πιστεύουν ότι τα αρπακτικά μας έχουν δώσει τα συστήματα πεποιθήσεων που ασπαζόμαστε, τις ιδέες μας για το καλό και το κακό, τα κοινωνικά μας ήθη. Τα αρπακτικά είναι που δημιούργησαν τις ελπίδες τις προσδοκίες μας, το όραμα της επιτυχίας, τον εφιάλτη της αποτυχίας. Αυτά τα αρπακτικά μας έδωσαν την πλεονεξία, την απληστία και τη δειλία μας. Είναι τα αρπακτικά αυτά που μας κάνουν αυτάρεσκους, κοινότοπους και εγωπαθείς.
Μα πως μπορούν να τα κάνουν όλα αυτά, δον Χουάν; τον ρώτησα, ενώ τα λόγια του μ' είχαν θυμώσει ακόμη περισσότερο. Τι κάνουν δηλαδή; Τα ψιθυρίζουν στ' αυτί μας όλα αυτά όταν κοιμόμαστε;
Οχι δεν το κάνουν έτσι. Αυτό είναι βλακώδες! Απάντησε χαμογελώντας ο δον Χουάν. Είναι απείρως πιο ικανά και συγκροτημένα. Για να μας κρατούν υπάκουους, μειλίχιους κι ανίσχυρους, τα αρπακτικά χρησιμοποιούν ένα καταπληκτικό τέχνασμα – καταπληκτικό από άποψη στρατηγικής φυσικά. Είναι ένα φρικτό τέχνασμα για όσους το υφίστανται. Μας έδωσαν το μυαλό τους! Μ' άκουσες; Τα αρπακτικά μας έδωσαν το μυαλό τους, που έγινε και δικό μας. Το μυαλό των αρπακτικών είναι ταραγμένο, αντιφατικό, σκυθρωπό, πλημμυρισμένο από το φόβο μην αποκαλυφθεί από στιγμή σε στιγμή.
Ξέρω πως μολονότι δεν πείνασες ποτέ, συνέχισε, ανησυχείς για το πως θα εξασφαλίσεις την τροφή σου, κάτι που δεν είναι παρά η ανησυχία του αρπακτικού που φοβάται μήπως ανά πάσα στιγμή αποκαλυφθεί το τέχνασμά του και του αρνηθούν την τροφή που έχει τόση ανάγκη. Μέσω του ανθρωπίνου νου, που άλλωστε είναι ο δικός τους νους, τα αρπακτικά εισάγουν στη ζωή των ανθρώπινων όντων οτιδήποτε τα εξυπηρετεί. Με τον τρόπο αυτό κατορθώνουν να αποκτήσουν λίγη ασφάλεια, που λειτουργεί σαν ασπίδα απέναντι στο φόβο τους.
Δεν είναι ότι δεν μπορώ να δεχτώ τη φαινομενική αξία όσων λες δον Χουάν, είπα. Θα μπορούσα, αλλά υπάρχει κάτι τόσο αηδιαστικό σ' αυτό τον ισχυρισμό, που με απωθεί και με αναγκάζει να κρατήσω αντίθετη στάση, να επιχειρήσω να σε αντικρόυσω. Αν είναι αλήθεια πως μας τρώνε πως το κάνουν;
Μου εξήγησε ότι οι μάγοι βλέπουν τα ανθρώπινα όντα σαν παράξενες, φωτεινές σφαίρες ενέργειας, που καλύπτονται ολόκληρες από ένα λαμπερό περίβλημα, κάτι σαν λούστρο, σαν επίχρισμα, ένα κάλυμμα που εφαρμόζει σφιχτά στο κουκούλι της ενέργειάς τους. Συνέχισε λέγοντας πως αυτό το λαμπερό περίβλημα της επίγνωσης είναι που καταναλώνουν τα αρπακτικά, και πως όταν ένα ανθρώποινο ον φτάσει στην ενηλικίωση, το μόνο που απομένει από αυτό το λαμπερό περίβλημα της επίγνωσης είναι μια στενή λωρίδα που φτάνει από το έδαφος ως τις άκρες των δαχτύλων των ποδιών. Αυτή η λωρίδα επιτρέπει στην ανθρωπότητα να επιζήσει, μόλις και μετά βίας.
Σαν να 'βλεπα όνειρο, άκουσα τον δον Χουάν Μάτους να μου εξηγεί ότι, απ' όσο ήξερε, ο άνθρωπος είναι το μοναδικό είδος που διαθέτει το λαμπερό περίβλημα της επίγνωσης έξω από το φωτεινό του κουκούλι. Γίνεται επομένως εύκολο θύμα μιας διαφορετικής επίγνωσης όπως είναι η σκλήρή επίγνωση του αρπακτικού.
Στη συνέχεια έκανε την πιο δυσοίωνη δήλωση που είχα ακούσει ποτέ από τα χείλη του. Μου είπε ότι αυτή η στενή λωρίδα επίγνωσης αποτελεί τον πυρήνα της αυτοανάκλασης, όπου εγκλωβίζεται αμετάκλητα ο άνθρωπος. Με τον επιδέξιο χειρισμό της αυτοανάκλασης, της μοναδικής λάμψης επίγνωσης που αφήνουν στον άνθρωπο τα αρπακτικά δημιουργούν αναλαμπές επίγνωσης, τις οποίες στη συνέχεια καταναλώνουν με αδίστακτο, ληστρικό τρόπο. Μας φορτώνουν με ανόητα προβλήματα που αναγκάζουν εκείνες τις αναλαμπές επίγνωσης να γεννηθούν, και κατορθώνουν μ' αυτό τον τρόπο να μας κρατούν ζωντανούς, ώστε να μπορούν να τρέφονται από την ενεργειακή αναλαμπή των ψευδοανησυχιών μας.
Τον ρώτησα: γιατί οι σαμάνοι του αρχαίου Μεξικού, όπως και όλοι οι σύγχρονοι σαμάνοι, μολονότι βλέπουν τα αρπακτικά δεν κάνουν τίποτα γι' αυτό;
Δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσαμε να κάνουμε γι' αυτό εσύ ή εγώ, μου απάντησε θλιμμένα. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αποκτήσουμε αυτοπειθαρχία και να τη φτάσουμε σ' ένα σημείο όπου δε θα μπορούν να μας αγγίξουν.
Πως μπορείς να ζητήσεις από τους συνανθρώπους σου να ακολουθήσουν μια τόσο αυστηρή αυτοπειθαρχία; Θα σε περιγελάσουν και θα σε γελοιοποιήσουν, ενώ οι πιο επιθετικοί θα σε μαυρίσουν στο ξύλο. Κι όχι τόσο επειδή δεν θα σε πιστέψουν. Κάπου στα βάθη κάθε ανθρώπινου όντος υπάρχει η προγονική γνώση της ύπαρξης των αρπακτικών. Το ξέρουν τα σπλάχνα σου.
...Οι σαμάνοι του αρχαίου Μεξικού είδαν τα αρπακτικά. Τα ονόμασαν ιπτάμενους επειδή κάνουν βουτιές στον αέρα. Δεν είναι όμορφο θέαμα. Μεγάλες, αδιαπέραστες σκιές που σκίζουν τον αέρα. Μετά προσγειώνονται βαριά στο έδαφος. Οι σαμάνοι προβληματίστηκαν πολύ για το πότε εμφανίστηκαν στη γη. Είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος ήταν κάποτε ένα τέλειο ον, ικανό να επιτελέσει με θαυμαστη διαορατικότητα άθλους επίγνωσης που στις μέρες μας έχουν τη μορφή μύθων και θρύλων. Κι έπειτα όλα χάθηκαν κι έχουμε τώρα έναν άνθρωπο σε καταστολή.
Τι λες τώρα, δον Χουάν; τον ρώτησα άψυχα.
Αυτό που λέω είναι πως δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε κάποια συνηθισμένα αρπακτικά. Είναι πολύ έξυπνα, πολύ συγκροτημένα. Χρησιμοποιούν πολύ μεθοδικά το σύστημα που θα μας εξουδετερώσει. Ο άνθρωπος, το μαγικό ον που προορίζεται να γίνει, παύει να είναι πλάσμα μαγικό. Δεν είναι παρά ένα κομμάτι κρέας. Δεν υπάρχουν πια άλλα όνειρα γι' αυτόν, πέρα από τα όνειρα ενός ζώου αναθρεμμένου για να γίνει κάποτε ένα κομμάτι κρέας: κοινότοπα, συμβατικά, ηλίθια...
Ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή
EΘER(αδελφός, μαθητής και δάσκαλος) έγραψε:
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΚΕΦ 15.1.
1 Ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή, καὶ ὁ πατήρ μου ὁ γεωργός ἐστι.
RedChaos(εγώ) έγραψε:
EΘER έγραψε:
Ωραπόλλων αναφέρεται από τον Πλούταρχο.
Αλλά ο Φοίνιξ (Βennu για τους Αιγυπτίους)
είναι η ψυχή του Θεού των νεκρών Οσίριδος,
ο οποίος ζει 500 έτη.
Στο τέλος του βίου του κατακαίγεται από τις ακτίνες του Ηλίου,
και αναγεννάται - Νέος.
Όσιρις - Διόνυσος.
-
ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑNNΟΥ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ 1
Απoκ. 1,5 καὶ ἀπὸ Ἰησoῦ Χριστoῦ, ὁ μάρτυς ὁ πιστός, ὁ πρωτότoκoς τῶν νεκρῶν καὶ ὁ ἄρχων τῶν βασιλέων τῆς γῆς.
58. (15).
εἰ μὴ γὰρ Διονύσῳ πομπὴν ἐποιοῦντο καὶ ὕμνεον ᾆσμα αἰδοίοισιν, ἀναιδέστατα εἴργαστ' ἂν· ὡυτὸς δὲ Ἀίδης καὶ Διόνυσος, ὅτεῳ μαίνονται καὶ ληναΐζουσιν. ίδιος ο Άδης και ο Διόνυσος. ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΚΕΦ 15.1.
1 Ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή, καὶ ὁ πατήρ μου ὁ γεωργός ἐστι.
RedChaos(εγώ) έγραψε:
Πάντως ο Φοίνικας είναι ιερό σύμβολο του Ώρου(Θώρ;), όπως και του Απόλλωνα, αλλά και του Χριστού.
EΘER έγραψε:
Ωραπόλλων αναφέρεται από τον Πλούταρχο.
Αλλά ο Φοίνιξ (Βennu για τους Αιγυπτίους)
είναι η ψυχή του Θεού των νεκρών Οσίριδος,
ο οποίος ζει 500 έτη.
Στο τέλος του βίου του κατακαίγεται από τις ακτίνες του Ηλίου,
και αναγεννάται - Νέος.
Όσιρις - Διόνυσος.
-
ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑNNΟΥ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ 1
Απoκ. 1,5 καὶ ἀπὸ Ἰησoῦ Χριστoῦ, ὁ μάρτυς ὁ πιστός, ὁ πρωτότoκoς τῶν νεκρῶν καὶ ὁ ἄρχων τῶν βασιλέων τῆς γῆς.
58. (15).
εἰ μὴ γὰρ Διονύσῳ πομπὴν ἐποιοῦντο καὶ ὕμνεον ᾆσμα αἰδοίοισιν, ἀναιδέστατα εἴργαστ' ἂν· ὡυτὸς δὲ Ἀίδης καὶ Διόνυσος, ὅτεῳ μαίνονται καὶ ληναΐζουσιν. ίδιος ο Άδης και ο Διόνυσος. ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ
Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010
Ο αριθμός 12 τετραγωνίζει τον κύκλο
Από τους αποκρυφιστές λέγεται πως ο αριθμός 12 τετραγωνίζει τον κύκλο και είναι απαραίτητο να εξετάσουμε λίγο αυτή τη διαδικασία, πριν μπορέσει κάτι τέτοιο να γίνεί αντιληπτό.
Οι θεοί του Όλυμπου ήταν 12.
Ο Όντιν είχε 12 γιούς.
Οι Τιτάνες σύμφωνα με τον Ησίοδο ήταν 12.
12 ζώδια.
12 μήνες του χρόνου.
12 άθλοι του Ηρακλή.
Η Λητώ σε 12 ημέρες έφτασε στη Δήλο για να γεννήσει τον Απόλλωνα και την Άρτεμη.
Ο Ιακώβ είχε 12 γιούς που ήταν οι προπάτορες των 12 φιλών του Ισραήλ.
12 Απόστολοι.
12 είναι οι ευαγγελικές περικοπές που διαβάζουν οι ιερείς στον Εσπερινό την Μεγάλη Πέμπτη γνωστές ως 12 Ευαγγέλια.
Δωδεκαήμερο αναφέρεται η εορταστική περίοδος από τα Χριστούγεννα έως την παραμονή των Θεοφανίων.
Δώδεκα είναι τα άρθρα του Συμβόλου της πίστεως.
Δώδεκα άρτοι της προθέσεως.
12 πύλες της ουράνιας Ιερουσαλήμ.
Οι Ζωροάστρες λένε ότι τα 12 ζώδια είναι οι 12 κυβερνήτες του Φωτός.
Το 12 αντιπροσωπεύει τις 12 Ιεραρχίες των αρχαίων γραφών που καθόριζαν με τη σειρά τους τους 12 αστερισμούς της ουράνιας ζωδιακής ζώνης. Πρώτοι οι Σουμέριοι ιερείς-αστρονόμοι διαίρεσαν το έτος σε μικρότερες μονάδες. Έτσι όπως το σεληνιακό έτος τους είχε δώδεκα μήνες των 30 περίπου ημερών και το ημερονύκτιό τους είχε δώδεκα ντάννα. Έτσι καταλαβαίνουμε ότι ο αριθμός 12 αποτελούσε μία τεχνική για τη διαίρεση της ροής του χρόνου αλλά κι όπως γνωρίζουμε οι δωδεκάδες σχετίζονται είτε φανερά είτε με έναν κρυμμένο τρόπο με τα Σημεία του Ζωδιακού , μέρη του μεγάλου κύκλου του ουρανού. Όπως μαρτυρούν τα ευρήματα των ανασκαφών , ήδη από το 2.400 π.Χ χρησιμοποιούσαν το ηλιακό έτος των 360 ημερών που διαιρούνταν σε 12 μήνες των 30 ημερών.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι διαίρεσαν τη μέρα σε 12 ώρες και 12 τη νύχτα. Οι 12 ημερήσιες ώρες προσωποποιούνταν με θεές, που έφερναν επί της κεφαλής τους τον δίσκο του Ήλιου, ενώ οι 12 νυχτερινές προσωποποιούνταν με θεές που έφερναν επί της κεφαλής τους ένα αστέρι.
Με 12 καράβια πήρε το δρόμο της επιστροφής ο Οδυσσέας. Επίσης δώδεκα περιπέτειες πρέπει να ξεπεράσει και ο Οδυσσέας προτού φθάσει στην Ιθάκη. Δώδεκα ήταν οι βασιλείς που αποτελούσαν το συμβουλευτικό σώμα του Αλκίνοου στο νησί των Φαιάκων. Φθάνοντας στην Ιθάκη αφού πέρασε τις 12 δοκιμασίες έρχεται η στιγμή να αντιμετωπίσει τους μνηστήρες στο παραδοσιακό αγώνισμα του Τόξου όπου ετοιμάζονται 12 πελέκυς στην σειρά και ο υποψήφιος πρέπει να περάσει το βέλος απ’ την οπή και των 12 πελέκων που ήταν στημένοι στη σειρά ο ένας πίσω από τον άλλον.
Στο περίφημο ορθογώνιο τρίγωνο του Πυθαγόρα με κάθετες πλευρές 3 , 4 και υποτείνουσα 5 , το άθροισμα όλων των πλευρών δίνει τον ιερό αριθμό δώδεκα.
Δώδεκα ήταν κατά τους Αλεξανδρινούς συγγραφείς οι Ώρες (εποχές) του έτους, θυγατέρες του Χρόνου και της Γαίας.
Οι Βουδιστές λένε ότι υπάρχουν 12 στάδια της ζωής που μαζί κινούν τον τροχό της ζωής-Σαμσάρα
ΝΙΡΒΑΝΑ: Είναι η πρωταρχική κατάσταση, που στην ουσία βρίσκεται πέρα από κάθε λεκτικό προσδιορισμό. Εκείνη η κατάσταση της φώτισης και της εγρήγορσης, συνάμα που συνδέεται με την ηρεμία και την ευδαιμονία.
ΣΑΜΣΑΡΑ: Η κατάσταση της σύγχυσης και της άγνοιας που συνδέεται με τον πόνο και τη δυστυχία.
Όπως μάλιστα χαρακτηριστικά αναφέρεται στη Θιβετανική Βίβλο Των Νεκρών: «Σύμφωνα με την παράδοση της Θιβετιανής Βίβλου, η Νιρβάνα και η Σαμσάρα θεωρούνται εδώ πλευρές και εκφράσεις του δυϊκού πλέον επιπέδου, που πρέπει μέσα από την άσκηση να ξεπεραστούν, έτσι ώστε η τέλεια φώτιση, να πραγματωθεί, να βιωθεί, γι αυτό ακριβώς που είναι, δηλαδή πέρα από την αντίληψη και της Σαμσάρας και της Νιρβάνας.»
Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑ (12)
http://www.esoterica.gr/articles/esoteric/12_twelve/12.htm
Τετραγωνισμός του Κύκλου και Αντιστροφή
Το πρόβλημα του Τετραγωνισμού του Κύκλου, πιθανότητα επίλυσής του, την έχουν απορρίψει οι μαθηματικοί και οι γεωμέτρες, επειδή το σκέπτονται σαν ένα μαθηματικό πρόβλημα παρά σαν γεωμετρικό και μεταφυσικό μαζί. Είναι εντελώς αδύνατο για κάποιον να επιτελέσει τούτο το έργο κατά φυσικό τρόπο. Αυτό πρέπει να γίνει μεταφυσικά και γεωμετρικά, όχι μαθηματικά. Με μια τέτοια προσέγγιση το πρόβλημα είναι εύκολο να επιλυθεί.
Από τους αποκρυφιστές λέγεται πως ο αριθμός 12 τετραγωνίζει τον κύκλο και είναι απαραίτητο να εξεράσουμε λίγο αυτή τη διαδικασία, πριν μπορέσει κάτι τέτοιο να γίνεί αντιληπτό.
Όταν κατανοηθεί σωστά, γνωρίζουμε ότι είναι απόλυτα αληθινό.
Τι όμως εννοείται με τον Τετραγωνισμό του Κύκλου; Ο Κύκλος είναι το σύμβολο της ενότητας. Εκείνο που δεν έχει αρχή και τέλος. Επομένως είναι η μία αρχή. Επίσης, κατά μια ορισμένη έννοια είναι η τριάδα, δηλαδή το τρίγωνο περιλαμβάνεται στον κύκλο. Σε μερικά προβλήματα χρησιμοποιούμε τον κύκλο για να συμβολίζει την τριάδα, επειδή τα δύο υπάρχουν στο ένα. Η τετραπλότητα του κύκλου είναι αυτή η αρχή εκφρασμένη στην τετραπλή εκδήλωσή της. Η Σβάστικα μας δίνει το κλειδί για τη διαδικασία του τετραγωνισμού. Ο Κύκλος αναπαριστά την αδιαφοροποίητη αρχή οποιουδήποτε πεδίου και σε μερικές περιπτώσεις τις αρχές του ηλεκτρισμού και του μαγνητισμού που συγκροτούν την τριγωνική μορφή.
Όταν αρχίζει η διαδικασία εκπόρευσης, βλέπουμε τον Κύκλο να δρα σε τέσσερις διαφορετικές κατευθύνσεις, δηλαδή μέσω του θετικού και αρνητικού ηλεκτρισμού και μαγνητισμού. Έτσι ρέουν οι δύο αρχές στη διπλή διαφοροποίησή τους – οι διπλές δυνάμεις. Καθώς αυτές οι δύο αρχές έρχονται σε ύπαρξη, έχουμε τις τέσσερις κατώτερες νότες της κάθε οκτάβας που συμβαδίζουν με τις τέσσερις εκπορεύσεις. Στο φυσικό πεδίο έχουμε τη Γη, το Νερό, τη Φωτιά και τον Αέρα που πηγάζουν από την επάνω τριάδα ή τον ηλεκτρισμό και το μαγνητισμό. Όμως, καθώς η φωτιά είναι θετικός ηλεκτρισμός και το νερό αρνητικός και καθώς η γη είναι θετικός μαγνητισμός και ο αέρας αρνητικός, μπορούμε επομένως να συμπεριλάβουμε τις δύο άνω αρχές, τον ηλεκτρισμό και το μαγνητισμό σε αυτά τα τέσσερα. Σαν να λέμε ότι η Σβάστικα αναπαριστά τους τέσσερις βραχίονες που προέρχονται από ένα κεντρικό σημείο και σε εκείνο το κεντρικό σημείο διασταυρώνονται οι δύο αρχές. Επομένως, σε εκείνο το σημείο έχουμε την ανάδυση του ηλεκτρικού και του μαγνητικού. Δηλαδή, η μια αρχή διαφοροποιείται κατά αυτό τον τρόπο με αμοιβαίο διαχωρισμό, και έτσι εκδηλώνονται αυτές οι τέσσερις αρχές. Αυτός είναι ο Τετραγωνισμός του Κύκλου, ή η τετραπλή εκδήλωση της ενότητας, όπως και στο πεδίο της επιθυμίας, η μονάδα που εκφράζεται μέσα από την τετραπλή εκδήλωση. Το ίδιο συμβαίνει και στο νοητικό, Μπουντικό και Νιρβανικό πεδίο. Αυτά τα πέντε πεδία επιτρέπουν την τετραπλή διαφοροποίηση της μιας αρχής, της ενότητας. Με άλλα λόγια, την τετραπλότητα του κύκλου. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι αυτή η διαφοροποίηση παρουσιάζεται σε όλα τα πεδία της Φύσης. Επιπλέον, έχουμε το ίδιο το Πνεύμα να εκδηλώνεται στις τέσσερις κατώτερες αρχές. Μπορούμε να πούμε ότι και εδώ υπάρχει μια μορφή της τετραπλότητας του κύκλου. Το Πνεύμα, που είναι ο κύκλος, εκδηλώνεται μέσω του Άτμα, του Μπούντι και του Μάνας. Εδώ έχουμε μια Τριάδα ή το επίπεδο του Πραγματικού. Αυτό αφορά την τετραπλή διαφοροποίηση του πνεύματος, αλλά ο Τετραγωνισμός του Κύκλου σημαίνει τη διαφοροποίηση της μιας αρχής για τη μορφοποίηση της τετραπλής εκδήλωσης, η οποία αναγνωρίζεται στις τετραπλότητες κάθε πεδίου. Οπότε, στην περίπτωση του Πνεύματος υφίσταται ο Τετραγωνισμός, κατά μια έννοια, της Τριάδας.
Τώρα ας έλθουμε στο μαθηματικό Τετραγωνισμό του Κύκλου, δηλαδή στον αριθμό 12. Το δώδεκα είναι τέσσερις φορές το τρία. Με άλλα λόγια είναι το τρία τετραγωνισμένο. Είναι το τρία σε τέσσερις αντίθετες κατευθύνσεις, όμως το τρία είναι σύμβολο της τριάδας. Συμβολίζει το νόμο των αντιθέτων απορροφημένο από το νόμο της ισορροπίας. Έχουμε, δηλαδή, τις ηλεκτρικές και μαγνητικές αρχές συγκλίνουσες, συνδεδεμένες, ενωμένες από την ουδέτερη αρχή, μια τέλεια ένωση, το δύο μέσα στο ένα. Αυτή είναι η σημασία της τριάδας από μαθηματική άποψη. Επομένως, η τριάδα αναπαριστά την αδιαφοροποίητη αρχή του θετικού και του αρνητικού, ή ακόμη καλύτερα, τις ηλεκτρικές και μαγνητικές αρχές, συνδεδεμένες και αδιαφοροποίητες. Έτσι η Τριάδα καταλαμβάνει τις τρεις ανώτερες νότες της οκτάβας αδιάφορο με το ποιές μπορεί να είναι. Εάν είναι η σωματική τριάδα, τότε αναπαριστά τον αιθέρα, τον ηλεκτρισμό και το μαγνητισμό. Όταν τετραγωνίζεται, έχουμε τη Γη, το Νερό τη Φωτιά και τον Αέρα. Και στα άλλα πεδία συμβαίνει η ίδια διαδικασία. Υπάρχουν τα τέσσερα κατώτερα – ο ευώδης, ο γευστικός, ο φωτοβόλος και ο αισθητός αιθέρας και η εκδήλωση ή έκφραση του ανώτερου αιθέρα, που είναι η τριάδα. Έτσι έχουμε την τετραπλή εκδήλωση ή την τριάδα που εκφράζεται σε τέσσερις διαφορετικές κατευθύνσεις, δηλαδή η τριάδα που λαμβάνεται τέσσερις φορές. Επομένως τέσσερις φορές το τρία ή δώδεκα. Παρόμοια, το τέταρτο του δώδεκα είναι το τρία. Αυτό είνα σαν να λέμε ότι η τετραπλότητα της εκδήλωσης μπορεί να αντιστραφεί και κάθε εκδηλωμένο να βυθιστεί στην τριάδα. Με άλλα λόγια η γη, το νερό, η φωτιά και ο αέρας καθώς και ολόκληρος ο υλικός κόσμος μπορεί να επιστρέψει στη μορφή του ηλεκτρισμού, του μαγνητισμού και στον αδιαφοροποιήτο αιθέρα. Κατά τον ίδιο τρόπο, σε όλα τα πεδία της φύσης η δημιουργία υπήρξε η έκφραση του Τετραγωνισμού του Κύκλου. Υπήρξε η εκδήλωση της τριάδας στην τετραπλή διαίρεσή της. Εκδηλώνεται στιν τριγωνική μορφή σαν τετραγωνισμένος κύκλος. Ο Τετραγωνισμός του Κύκλου είναι έργο καθενός που επιχειρεί να επιτελέσει οτιδήποτε δημιουργικού χαρακτήρα. Με άλλα λόγια είναι η κάθοδος του Πνεύματος στην ύλη που αντιπροσωπεύεται από τον Τετραγωνισμό του Κύκλου. Όποιος έμαθε την τέχνη του τετραγωνισμού, γνωρίζει πως να εκφράζει την τριάδα με αυτό τον τρόπο, κατέχει την τέχνη της δημιουργίας, έχει κυριαρχήσει στα μυστήρια της αλχημείας και της μαγείας. Αυτό λοιπόν είναι το πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί, ώστε να επιτευχθεί η κάθοδος της ανώτερης τριάδας στον κατώτερο κόσμο μέσω του θετικού και αρνητικού διαχωρισμού και μέσω των ηλεκτρικών και μαγνητικών αρχών. Όταν κάποιος μάθει να λειτουργεί κατά αυτό τον τρόπο, έχει κυριαρχήσει το Μεγάλο Έργο.
Αρκετά, όμως με τον Τετραγωνισμό του Κύκλου. Υπάρχει βέβαια μια άλλη πλευρά του προβλήματος, δηλαδή η μετατροπή του Τετραγώνου σε Κύκλο, που είναι το ίδιο σπουδαία με τον Τετραγωνισμό του Κύκλου. Καθόσον ο κύκλος εκφράστηκε, εκδηλώθηκε μέσω της εκροής ή εκπνοής του, η μετατροπή του Τετραγώνου σε Κύκλο είναι να εισπνεύσει, να έλξει προς τα μέσα την εκδηλωμένη αρχή, έτσι ώστε να επιστρέψουν στην κατάσταση από την οποία προήλθαν. Με άλλα λόγια, η Γη, το Νερό, η Φωτιά και ο Αέρας σταματούν να υπάρχουν και επανααπορροφώνται στην τριάδα του αιθέρα, του ηλεκτρισμού και του μαγνητισμου, ρέοντας προς το κέντρο – Πραλάγια. Η Μανβαντάρα είναι η εκροή ή η εκδίπλωση από το κέντρο. Η Πραλάγια είναι η εισροή ή η αναδίπλωση προς το κέντρο. Αυτό είναι το νόημα της μετατροπής του τετραγώνου σε Κύκλο, [b]η επιστροφή στην ενότητα[/b]. Έχει μια σειρά από νοήματα, ένα από τα οποία είναι να φέρει το εκδηλωμένο σύμπαν σε απόλυτη αρμονία με το κέντρο από το οποίο ήλθε και να μάθει μέσω των εμπειριών του πως να βρίσκει το εσωτερικό κέντρο. Όταν κάποιος μάθει αυτό το μάθημα, τότε κυριαρχεί στο πρόβλημα, γνωρίζει πως να ξεπεράσει τα εμπόδια της ύλης και να τα μετουσιώσει σε πνευματική εκδήλωση.
Η Μετατροπή του Τετραγώνου σε κύκλο είναι έμβλημα του τέλους προς το οποίο κινείται ο κόσμος εκείνης της κατάστασης της ζωής όπου το εξωτερικό ή η εκδήλωση θα είναι τέλεια έκφραση του κέντρου. Αυτές οι εξωτερικές εκφράσεις δε θα στέκουν πλέον μόνες, αλλά θα αποκαλύπτουν την εσωτερική ύπαρξη. Η αντίσταση, η ακινησία του φυσικού κόσμου θα έλθει κάτω από την επίδραση των ηλεκτρικών και μαγνητικών δυνάμεων. Έτσι θα μπούμε σε μια νέα εποχή. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Στη μελέτη μας του τετραγωνισμού του Κύκλου αναφέραμε ότι οι τέσσερις κατώτερες οκτάβες δεν είναι παρά ο τετραγωνισμός της Πνευματικής ή Νιρβανικής οκτάβας. Επομένως, όταν το τετράγωναο μετατρέπεται σε κύκλο αυτά τα τέσσερα θα απορροφηθούν από το πρώτο, ή πέμπτο, όπως προτιμάται να το αποκαλείτε, δηλαδή το Νιρβανικό ή πνευματικό, όπου οι τέσσερις κατώτερες οκτάβες θα εκφράζουν τέλεια το πνευματικό. Έτστι ο αιώνιος πόλεμος ανάμεσα στο Πνεύμα και στην Ύλη θα πάψει μέσω της εναρμόνισής τους ή θα υπάρξει συμβιβασμός με την παράδοση της ύλης στο πνεύμα, με την έννοια ότι τώρα αυτή θα κυβερνάται από το πνεύμα. Το Πνεύμα θα είναι ο Βασιλιάς – ο Κυβερνήτης. Οποιαδήποτε ανταπόκριση στην επανάσταση της ύλης θα σταματήσει τελειωτικά. Έτσι θα έχουμε το υλικό τετράγωνο απορροφημένο από τον πνευματικό κύκλο. Η πολλαπλότητα θα έχει τότε βυθιστεί στην ενότητα χωρίς να χαθεί. Με άλλα λόγια, η ενότητα θα πολλαπλασιαστεί, θα εκφραστεί και ωστόσο δε θα χαθεί, θα εκδηλώνει ενότητα.
Αυτη είναι η συνειδητοποίηση του Νιρβάνα, επειδή όταν το Τετράγωνο μετατραπεί σε Κύκλο, ο κόσμος θα έχει επιστρέψει στο Νιρβάνα. Όταν κάποιος άνθρωπος καταφέρει να μετατρέψει σε κύκλο το τετράγωνο της προσωπικής του ζωής, τότε έχει φθάσει στο Νιρβάνα, έχει ξεπεράσει τους τρεις κόσμους, ακόμη και το βασίλειο της ψυχής και έχει εισέλθει στο βασίλειο του πνεύματος. Η περιοχή του Νιρβάνα είναι επομένως το Τετράγωνο που μετατράπηκε σε Κύκλο, είτε στο άτομο είτε στον κόσμο.
Υπάρχει και μια άλλη έννοια με την οποία το τετράγωνο μετατρέπεται σε κύκλο. Εάν κάποιος δεν επιστρέφει στο κέντρο, αλλά επιμένει να ζει στον εξωτερικό κόσμο, αργά ή γρήγορα θα επιστεψει οπωσδήποτε στο κέντρο. Δηλαδή η εκδηλωμένη ύπαρξη θα διαλυθεί. Έτσι προσεγγίζεται το ΑΜΗΝ.
Μπορούμε να μετατρέψουμε σε Κύκλο το Τετράγωνο σαν μια οντότητα, ή η οντότητα να καταστραφεί και, έτσι ή αλλιώς, το τετράγωνο να γίνει κύκλος.
Βλέπουμε έτσι το σκοπό της εξέλιξης, δηλαδή την παραγωγή ενός τύπου εκδήλωσης της τελειότητας του κέντρου και την έκφραση του κέντρου σε περιφέρεια, χωρίς να χαθεί οτιδήποτε από τη θεμελιώδη φύση του κέντρου. Αυτό είναι το ύστατο τέλος της εξέλιξης. Εάν ο κόσμος μας δεν ακολουθήσει αυτή τη διαδικασία, τότε θα αναχθεί στο χάος και θα αρχίσει από την αρχή. Έτσι ο Κόσμος πρέπει να περιέλθει στο χάος ξανά και ξανά, μέχρι να εκφραστεί η φύση του κέντρου στην περιφέρεια. Όταν γίνει αυτό, τότε θα έχει συνειδητοποιηθεί το τέλος της εξέλιξης. Έτσι η μετατροπή σε Κύκλο δηλώνει την επιστροφή του εκδηλωμένου σε εκείνο από το οποίο δημιουργήθηκε η εκδήλωση. Είναι η έλξη της περιφέρειας προς το κέντρο. Ενώ ο Τετραγωνισμός του Κύκλου θεωρείται η έκφραση του κέντρου μέσα στην περιφέρεια και αυτό δεν είναι τίποτε περισσότερο ή λιγότερο από τη Μεγάλη Αναπνοή της Φιλοσοφίας Σανκία.
Η Μετατροπή του Τετραγώνου σε κύκλο είναι η εισπνοή, η Πραλάγια. Ο Τετραγωνισμός του Κύκλου είναι η εκπνοή ή Μανβαντάρα. Δεν πρόκειται όμως για μια φυσική ή μαθηματική έκφραση, αλλά για τη γεωμετρική έκφραση ενός μεγάλου μεταφυσικού προβλήματος – η δημιουργία και η καταστροφή.
Ο Τετραγωνισμός του Κύκλου είναι το τέλος του Μπράχμαν, ενώ η μετατροπή του Κύκλου σε Τετράγωνο είναι το τέλος του Σίβα. Σε αυτές τις δύο δραστηριότητες, στην τέλεια ισορροπία τους, συναντάμε το έργο της συντήρησης ή έργο του Βισνού.
A. S. RALEIGH
ΑΠΟΚΡΥΦΗ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ
Από τους αποκρυφιστές λέγεται πως ο αριθμός 12 τετραγωνίζει τον κύκλο και είναι απαραίτητο να εξεράσουμε λίγο αυτή τη διαδικασία, πριν μπορέσει κάτι τέτοιο να γίνεί αντιληπτό.
Όταν κατανοηθεί σωστά, γνωρίζουμε ότι είναι απόλυτα αληθινό.
Τι όμως εννοείται με τον Τετραγωνισμό του Κύκλου; Ο Κύκλος είναι το σύμβολο της ενότητας. Εκείνο που δεν έχει αρχή και τέλος. Επομένως είναι η μία αρχή. Επίσης, κατά μια ορισμένη έννοια είναι η τριάδα, δηλαδή το τρίγωνο περιλαμβάνεται στον κύκλο. Σε μερικά προβλήματα χρησιμοποιούμε τον κύκλο για να συμβολίζει την τριάδα, επειδή τα δύο υπάρχουν στο ένα. Η τετραπλότητα του κύκλου είναι αυτή η αρχή εκφρασμένη στην τετραπλή εκδήλωσή της. Η Σβάστικα μας δίνει το κλειδί για τη διαδικασία του τετραγωνισμού. Ο Κύκλος αναπαριστά την αδιαφοροποίητη αρχή οποιουδήποτε πεδίου και σε μερικές περιπτώσεις τις αρχές του ηλεκτρισμού και του μαγνητισμού που συγκροτούν την τριγωνική μορφή.
Όταν αρχίζει η διαδικασία εκπόρευσης, βλέπουμε τον Κύκλο να δρα σε τέσσερις διαφορετικές κατευθύνσεις, δηλαδή μέσω του θετικού και αρνητικού ηλεκτρισμού και μαγνητισμού. Έτσι ρέουν οι δύο αρχές στη διπλή διαφοροποίησή τους – οι διπλές δυνάμεις. Καθώς αυτές οι δύο αρχές έρχονται σε ύπαρξη, έχουμε τις τέσσερις κατώτερες νότες της κάθε οκτάβας που συμβαδίζουν με τις τέσσερις εκπορεύσεις. Στο φυσικό πεδίο έχουμε τη Γη, το Νερό, τη Φωτιά και τον Αέρα που πηγάζουν από την επάνω τριάδα ή τον ηλεκτρισμό και το μαγνητισμό. Όμως, καθώς η φωτιά είναι θετικός ηλεκτρισμός και το νερό αρνητικός και καθώς η γη είναι θετικός μαγνητισμός και ο αέρας αρνητικός, μπορούμε επομένως να συμπεριλάβουμε τις δύο άνω αρχές, τον ηλεκτρισμό και το μαγνητισμό σε αυτά τα τέσσερα. Σαν να λέμε ότι η Σβάστικα αναπαριστά τους τέσσερις βραχίονες που προέρχονται από ένα κεντρικό σημείο και σε εκείνο το κεντρικό σημείο διασταυρώνονται οι δύο αρχές. Επομένως, σε εκείνο το σημείο έχουμε την ανάδυση του ηλεκτρικού και του μαγνητικού. Δηλαδή, η μια αρχή διαφοροποιείται κατά αυτό τον τρόπο με αμοιβαίο διαχωρισμό, και έτσι εκδηλώνονται αυτές οι τέσσερις αρχές. Αυτός είναι ο Τετραγωνισμός του Κύκλου, ή η τετραπλή εκδήλωση της ενότητας, όπως και στο πεδίο της επιθυμίας, η μονάδα που εκφράζεται μέσα από την τετραπλή εκδήλωση. Το ίδιο συμβαίνει και στο νοητικό, Μπουντικό και Νιρβανικό πεδίο. Αυτά τα πέντε πεδία επιτρέπουν την τετραπλή διαφοροποίηση της μιας αρχής, της ενότητας. Με άλλα λόγια, την τετραπλότητα του κύκλου. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι αυτή η διαφοροποίηση παρουσιάζεται σε όλα τα πεδία της Φύσης. Επιπλέον, έχουμε το ίδιο το Πνεύμα να εκδηλώνεται στις τέσσερις κατώτερες αρχές. Μπορούμε να πούμε ότι και εδώ υπάρχει μια μορφή της τετραπλότητας του κύκλου. Το Πνεύμα, που είναι ο κύκλος, εκδηλώνεται μέσω του Άτμα, του Μπούντι και του Μάνας. Εδώ έχουμε μια Τριάδα ή το επίπεδο του Πραγματικού. Αυτό αφορά την τετραπλή διαφοροποίηση του πνεύματος, αλλά ο Τετραγωνισμός του Κύκλου σημαίνει τη διαφοροποίηση της μιας αρχής για τη μορφοποίηση της τετραπλής εκδήλωσης, η οποία αναγνωρίζεται στις τετραπλότητες κάθε πεδίου. Οπότε, στην περίπτωση του Πνεύματος υφίσταται ο Τετραγωνισμός, κατά μια έννοια, της Τριάδας.
Τώρα ας έλθουμε στο μαθηματικό Τετραγωνισμό του Κύκλου, δηλαδή στον αριθμό 12. Το δώδεκα είναι τέσσερις φορές το τρία. Με άλλα λόγια είναι το τρία τετραγωνισμένο. Είναι το τρία σε τέσσερις αντίθετες κατευθύνσεις, όμως το τρία είναι σύμβολο της τριάδας. Συμβολίζει το νόμο των αντιθέτων απορροφημένο από το νόμο της ισορροπίας. Έχουμε, δηλαδή, τις ηλεκτρικές και μαγνητικές αρχές συγκλίνουσες, συνδεδεμένες, ενωμένες από την ουδέτερη αρχή, μια τέλεια ένωση, το δύο μέσα στο ένα. Αυτή είναι η σημασία της τριάδας από μαθηματική άποψη. Επομένως, η τριάδα αναπαριστά την αδιαφοροποίητη αρχή του θετικού και του αρνητικού, ή ακόμη καλύτερα, τις ηλεκτρικές και μαγνητικές αρχές, συνδεδεμένες και αδιαφοροποίητες. Έτσι η Τριάδα καταλαμβάνει τις τρεις ανώτερες νότες της οκτάβας αδιάφορο με το ποιές μπορεί να είναι. Εάν είναι η σωματική τριάδα, τότε αναπαριστά τον αιθέρα, τον ηλεκτρισμό και το μαγνητισμό. Όταν τετραγωνίζεται, έχουμε τη Γη, το Νερό τη Φωτιά και τον Αέρα. Και στα άλλα πεδία συμβαίνει η ίδια διαδικασία. Υπάρχουν τα τέσσερα κατώτερα – ο ευώδης, ο γευστικός, ο φωτοβόλος και ο αισθητός αιθέρας και η εκδήλωση ή έκφραση του ανώτερου αιθέρα, που είναι η τριάδα. Έτσι έχουμε την τετραπλή εκδήλωση ή την τριάδα που εκφράζεται σε τέσσερις διαφορετικές κατευθύνσεις, δηλαδή η τριάδα που λαμβάνεται τέσσερις φορές. Επομένως τέσσερις φορές το τρία ή δώδεκα. Παρόμοια, το τέταρτο του δώδεκα είναι το τρία. Αυτό είνα σαν να λέμε ότι η τετραπλότητα της εκδήλωσης μπορεί να αντιστραφεί και κάθε εκδηλωμένο να βυθιστεί στην τριάδα. Με άλλα λόγια η γη, το νερό, η φωτιά και ο αέρας καθώς και ολόκληρος ο υλικός κόσμος μπορεί να επιστρέψει στη μορφή του ηλεκτρισμού, του μαγνητισμού και στον αδιαφοροποιήτο αιθέρα. Κατά τον ίδιο τρόπο, σε όλα τα πεδία της φύσης η δημιουργία υπήρξε η έκφραση του Τετραγωνισμού του Κύκλου. Υπήρξε η εκδήλωση της τριάδας στην τετραπλή διαίρεσή της. Εκδηλώνεται στιν τριγωνική μορφή σαν τετραγωνισμένος κύκλος. Ο Τετραγωνισμός του Κύκλου είναι έργο καθενός που επιχειρεί να επιτελέσει οτιδήποτε δημιουργικού χαρακτήρα. Με άλλα λόγια είναι η κάθοδος του Πνεύματος στην ύλη που αντιπροσωπεύεται από τον Τετραγωνισμό του Κύκλου. Όποιος έμαθε την τέχνη του τετραγωνισμού, γνωρίζει πως να εκφράζει την τριάδα με αυτό τον τρόπο, κατέχει την τέχνη της δημιουργίας, έχει κυριαρχήσει στα μυστήρια της αλχημείας και της μαγείας. Αυτό λοιπόν είναι το πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί, ώστε να επιτευχθεί η κάθοδος της ανώτερης τριάδας στον κατώτερο κόσμο μέσω του θετικού και αρνητικού διαχωρισμού και μέσω των ηλεκτρικών και μαγνητικών αρχών. Όταν κάποιος μάθει να λειτουργεί κατά αυτό τον τρόπο, έχει κυριαρχήσει το Μεγάλο Έργο.
Αρκετά, όμως με τον Τετραγωνισμό του Κύκλου. Υπάρχει βέβαια μια άλλη πλευρά του προβλήματος, δηλαδή η μετατροπή του Τετραγώνου σε Κύκλο, που είναι το ίδιο σπουδαία με τον Τετραγωνισμό του Κύκλου. Καθόσον ο κύκλος εκφράστηκε, εκδηλώθηκε μέσω της εκροής ή εκπνοής του, η μετατροπή του Τετραγώνου σε Κύκλο είναι να εισπνεύσει, να έλξει προς τα μέσα την εκδηλωμένη αρχή, έτσι ώστε να επιστρέψουν στην κατάσταση από την οποία προήλθαν. Με άλλα λόγια, η Γη, το Νερό, η Φωτιά και ο Αέρας σταματούν να υπάρχουν και επανααπορροφώνται στην τριάδα του αιθέρα, του ηλεκτρισμού και του μαγνητισμου, ρέοντας προς το κέντρο – Πραλάγια. Η Μανβαντάρα είναι η εκροή ή η εκδίπλωση από το κέντρο. Η Πραλάγια είναι η εισροή ή η αναδίπλωση προς το κέντρο. Αυτό είναι το νόημα της μετατροπής του τετραγώνου σε Κύκλο, [b]η επιστροφή στην ενότητα[/b]. Έχει μια σειρά από νοήματα, ένα από τα οποία είναι να φέρει το εκδηλωμένο σύμπαν σε απόλυτη αρμονία με το κέντρο από το οποίο ήλθε και να μάθει μέσω των εμπειριών του πως να βρίσκει το εσωτερικό κέντρο. Όταν κάποιος μάθει αυτό το μάθημα, τότε κυριαρχεί στο πρόβλημα, γνωρίζει πως να ξεπεράσει τα εμπόδια της ύλης και να τα μετουσιώσει σε πνευματική εκδήλωση.
Η Μετατροπή του Τετραγώνου σε κύκλο είναι έμβλημα του τέλους προς το οποίο κινείται ο κόσμος εκείνης της κατάστασης της ζωής όπου το εξωτερικό ή η εκδήλωση θα είναι τέλεια έκφραση του κέντρου. Αυτές οι εξωτερικές εκφράσεις δε θα στέκουν πλέον μόνες, αλλά θα αποκαλύπτουν την εσωτερική ύπαρξη. Η αντίσταση, η ακινησία του φυσικού κόσμου θα έλθει κάτω από την επίδραση των ηλεκτρικών και μαγνητικών δυνάμεων. Έτσι θα μπούμε σε μια νέα εποχή. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Στη μελέτη μας του τετραγωνισμού του Κύκλου αναφέραμε ότι οι τέσσερις κατώτερες οκτάβες δεν είναι παρά ο τετραγωνισμός της Πνευματικής ή Νιρβανικής οκτάβας. Επομένως, όταν το τετράγωναο μετατρέπεται σε κύκλο αυτά τα τέσσερα θα απορροφηθούν από το πρώτο, ή πέμπτο, όπως προτιμάται να το αποκαλείτε, δηλαδή το Νιρβανικό ή πνευματικό, όπου οι τέσσερις κατώτερες οκτάβες θα εκφράζουν τέλεια το πνευματικό. Έτστι ο αιώνιος πόλεμος ανάμεσα στο Πνεύμα και στην Ύλη θα πάψει μέσω της εναρμόνισής τους ή θα υπάρξει συμβιβασμός με την παράδοση της ύλης στο πνεύμα, με την έννοια ότι τώρα αυτή θα κυβερνάται από το πνεύμα. Το Πνεύμα θα είναι ο Βασιλιάς – ο Κυβερνήτης. Οποιαδήποτε ανταπόκριση στην επανάσταση της ύλης θα σταματήσει τελειωτικά. Έτσι θα έχουμε το υλικό τετράγωνο απορροφημένο από τον πνευματικό κύκλο. Η πολλαπλότητα θα έχει τότε βυθιστεί στην ενότητα χωρίς να χαθεί. Με άλλα λόγια, η ενότητα θα πολλαπλασιαστεί, θα εκφραστεί και ωστόσο δε θα χαθεί, θα εκδηλώνει ενότητα.
Αυτη είναι η συνειδητοποίηση του Νιρβάνα, επειδή όταν το Τετράγωνο μετατραπεί σε Κύκλο, ο κόσμος θα έχει επιστρέψει στο Νιρβάνα. Όταν κάποιος άνθρωπος καταφέρει να μετατρέψει σε κύκλο το τετράγωνο της προσωπικής του ζωής, τότε έχει φθάσει στο Νιρβάνα, έχει ξεπεράσει τους τρεις κόσμους, ακόμη και το βασίλειο της ψυχής και έχει εισέλθει στο βασίλειο του πνεύματος. Η περιοχή του Νιρβάνα είναι επομένως το Τετράγωνο που μετατράπηκε σε Κύκλο, είτε στο άτομο είτε στον κόσμο.
Υπάρχει και μια άλλη έννοια με την οποία το τετράγωνο μετατρέπεται σε κύκλο. Εάν κάποιος δεν επιστρέφει στο κέντρο, αλλά επιμένει να ζει στον εξωτερικό κόσμο, αργά ή γρήγορα θα επιστεψει οπωσδήποτε στο κέντρο. Δηλαδή η εκδηλωμένη ύπαρξη θα διαλυθεί. Έτσι προσεγγίζεται το ΑΜΗΝ.
Μπορούμε να μετατρέψουμε σε Κύκλο το Τετράγωνο σαν μια οντότητα, ή η οντότητα να καταστραφεί και, έτσι ή αλλιώς, το τετράγωνο να γίνει κύκλος.
Οποιοδήποτε μέρος του σύμπαντος δεν αποδέχεται την απορρόφηση από τον κύκλο, θα εξαλειφθεί.
Βλέπουμε έτσι το σκοπό της εξέλιξης, δηλαδή την παραγωγή ενός τύπου εκδήλωσης της τελειότητας του κέντρου και την έκφραση του κέντρου σε περιφέρεια, χωρίς να χαθεί οτιδήποτε από τη θεμελιώδη φύση του κέντρου. Αυτό είναι το ύστατο τέλος της εξέλιξης. Εάν ο κόσμος μας δεν ακολουθήσει αυτή τη διαδικασία, τότε θα αναχθεί στο χάος και θα αρχίσει από την αρχή. Έτσι ο Κόσμος πρέπει να περιέλθει στο χάος ξανά και ξανά, μέχρι να εκφραστεί η φύση του κέντρου στην περιφέρεια. Όταν γίνει αυτό, τότε θα έχει συνειδητοποιηθεί το τέλος της εξέλιξης. Έτσι η μετατροπή σε Κύκλο δηλώνει την επιστροφή του εκδηλωμένου σε εκείνο από το οποίο δημιουργήθηκε η εκδήλωση. Είναι η έλξη της περιφέρειας προς το κέντρο. Ενώ ο Τετραγωνισμός του Κύκλου θεωρείται η έκφραση του κέντρου μέσα στην περιφέρεια και αυτό δεν είναι τίποτε περισσότερο ή λιγότερο από τη Μεγάλη Αναπνοή της Φιλοσοφίας Σανκία.
Η Μετατροπή του Τετραγώνου σε κύκλο είναι η εισπνοή, η Πραλάγια. Ο Τετραγωνισμός του Κύκλου είναι η εκπνοή ή Μανβαντάρα. Δεν πρόκειται όμως για μια φυσική ή μαθηματική έκφραση, αλλά για τη γεωμετρική έκφραση ενός μεγάλου μεταφυσικού προβλήματος – η δημιουργία και η καταστροφή.
Ο Τετραγωνισμός του Κύκλου είναι το τέλος του Μπράχμαν, ενώ η μετατροπή του Κύκλου σε Τετράγωνο είναι το τέλος του Σίβα. Σε αυτές τις δύο δραστηριότητες, στην τέλεια ισορροπία τους, συναντάμε το έργο της συντήρησης ή έργο του Βισνού.
A. S. RALEIGH
ΑΠΟΚΡΥΦΗ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)